Het alleenreizen viel mij in de schoot. Ik had geen baan, geen verkering en geen zin om lang te zoeken naar een reisgezel. Dus reisde ik alleen.
Toen ik terugkwam en er veel over schreef, zeiden een heleboel mensen dat ze het écht niet zouden kunnen, alleen. En dat ze het zo knap van me vonden. In eerste instantie wentelde ik me lekker in die complimenten. Ik moest wel erg bijzonder zijn dat ik dat kon.
Maar spoiler iedereen is bijzonder. En iedereen kan alleen reizen.
Veel mensen vergissen zich en denken dat reizen an sich gemakkelijk is, of leuk. Voor het gemak vergeten we de ongemakken. Het rare van niet weten wat je moet doen met je tijd, het altijd zoeken naar eten, de nieuwe temperatuur, het vreemde van het vervoer waar je ook bent. Het er kómen. Wat een gedoe*.
Dat heb je allemaal ook als je alleen reist. En dan heb je niemand om tegen te klagen, maar cadeautje niemand klaagt ook tegen jou aan.
Alleen op vakantie is er niemand die óók iets wil. Geen andere wensen, dan je eigen.
Alleenreizend in Costa Rica, ontstonden tussen mij en Steven prachtige nieuwe rituelen in onze relatie. We belden lang. Als hij naar bed ging, las hij voor uit een boek en stuurde zijn stem naar me op. Als ik ging slapen, luisterde ik. Voorlezend was zijn stem heel anders, die stem kende ik nog niet. Het verlangen elkaar weer te zien dat groeit en dat verlangen is prachtig.
Natuuuurlijk voel je je soms eenzaam als je alleen reist. Dat is een prima gevoel want eenzaamheid is – net als andere negatieve emoties- een kompas naar wat je nodig hebt. Eenzaamheid is oké want het vertelt je, als je het dat laat doen, dat je uit je comfort zone moet en alleen naar een bar en bibliotheek moet en met vreemden moet praten. Wellicht ga je liever niet in je eentje naar een theatervoorstelling in een gek kroegje down town, maar als je wel gaat, dan beleef je iets. Je kunt ook een avond gaan zitten kniezen op je hotelkamer, dat is óók oké soms?
Zo word je tijdens het alleenreizen geconfronteerd met jezelf. Je dwaalt door straten, krijgt alleen andere aanspraak dan met z’n tweeën. Je leest een boek in een restaurant, kan jou het schelen. Het is jouw leven. Je bezoekt musea, stadjes. Je maakt andere vrienden, alleen. Je hebt andere gesprekken. Het is fijn met alleen jouw ogen te kijken.
En als je nu nóg niet wilt. Ga niet alleen. Het hoeft niet als je niet wilt.
Zes Alleenreistips:
- slaap (zo nu en dan) in hostels, daar zijn meer alleenreizigers dan elders
- accepteer dat je soms alleen bent, of ongemakkelijk vraag mensen om met je te eten, iedereen moet eten!
- via couchsurfing maak je makkelijk nieuwe (tijdelijke ) vrienden. je kunt er om een gratis bed voor de nacht vragen, maar ook om gezelschap, van locals en andere reizigers
- meetup.com heeft wereldwijd leuke activiteiten
- ga jouw sport / dansles in het buitenland doen
- schrijf, het is praten met jezelf en je bent een goede raadgever
Heb jij ook tips? Deel ze hieronder.
Re-cla-me alleenreisboek
mijn (e)boek “Fietsend van Napels Naar Palermo”
Hier staat een blog over een alleenreisangst: dat je geen vrienden gaat maken
Hier is nog een stukkie over alleen fietsen
meer? hier staat een leuk artikeltje over de ongemakken van vakantie: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2019/06/28/dirk-de-wachter-is-je-tuin-soms-niet-beter-dan-twaalf-uur-te-vl/
Mensen zeggen wat
Sanne Bloem
"Gaaf! Wat voelt er gevaarlijk voor je? "
Leonid Levin
"Gefeliciteerd met het voltooien van deze route! Volgens mij zijn er wel bussen ..."
Leonid Levin
"Leuk verhaal! Ik loop nu dezelfde route, maar dan van noord naar zuid, ..."
Cadeau
"Interessant verhaal - zelf houdt ik niet zo van mijn eigen verjaardag vieren, ..."