De vogels roepen me.

Begin dit jaar deed ik met een groep mensen een week lang “opdrachtenpost”. Het was een serie van zeven mails die ik had gemaakt met een opdracht om iets (creatiefs) op papier te maken. We werkten met verschillende technieken: schrijven, tekenen, schilderen. Het thema was “oplossen” (lees er hier meer over).

De serie maken was een genot. Een week lang stond ik op en zonder douchen of stemgeluid werkte ik aan de opdrachten. Ik probeerde ze uit, schreef teksten, zette de mail-automatisering op en bereidde wat teksten en beeldmateriaal voor (om niet op drukke dagen achter mijn eigen feiten aan te lopen). Het voorbereiden was héél prettig.

De uitvoering was øøk leuk. Elke dag doken er beelden op: op instagram, in de facebookgroep en in mijn inbox. Het is genieten om te zien wat mensen gaan maken, als je ze een kleine aanwijzing geeft.

Ik had zin om het vaker te doen. Het combineert zo veel van wat ik leuk vind. Creativiteit stimuleren, in mijn pyjama met pluishaar werken, bijzondere creaties in mijn tijdlijn, fijn contact met andere makers.

Dus ik wilde meteen weer, maar gunde mezelf even rust.

Tijdens een paar wandelingen hadden al ze mijn aandacht getrokken, de vogels. Ze vlogen op, streken neer. Ze koerden, tjilpten, snaterden, kraaiden en ik hoorde nog meer geluiden, waar ik de namen niet van weet.

Ik stond voor de etalage van “Catch”, een lijstenmaker in Utrecht. Ik was een beetje afwezig die dag. In de etalage stonden vogelafbeeldingen van verschillende kunstenaars. Ik had er eerder al eens bij staan kijken en nu weer voelde ik zo’n rukje onder mijn ribbenkast. Alsof hier iets was waar ik naar moest kijken. Maar nu pas merkte ik het rukje op.

Ik woon al lang in Utrecht, maar was nog nooit bij Catch binnen gegaan. Ik had geen nood aan noch geld voor lijsten. Dus ik kwam er niet. Nu riepen die vogels me de winkel in.

Als ik in een winkel kom, concentreer ik me altijd eerst op een heel klein stukje – nu een rek met foto-postkaarten. Zo slinger ik de hele winkel door, pas na een tijdje kijk ik op. Ik blijk in een afbeeldingenwinkel te zijn! Vol kaarten, posters en afdrukken.

Ik had al vogels horen roepen de laatste weken. Ineens komen de kleine beetjes samen. Vogels kunnen het nieuwe thema van  opdrachtenpost zijn.

Ik koos ervoor zeven kaarten kiezen en aan de hand van die kaarten opdrachten bedenken, waarmee we weer onze creativiteit kunnen uitvouwen. Ik werk graag met kaders. Ik bedenk een setje regels die me inperken. Binnen de beperking kan je makkelijker nieuwe dingen bedenken. 

Ik had gedacht dat het thema van deze opdrachtenpost iets te maken zou hebben met hét thema van de zelfgemaakte scheurkalender die ik komend jaar weer wil gaan maken, maar dat (weet ik inmiddels!!) doen we over een paar maanden pas. Eerst gaan we nog even fladderen.

De startdatum van Opdrachtenpost over Vogels is 1 mei, schrijf je maar in