deel 2/3 |  Marina di Belvedere – Cosenza | trein 27,7 | fiets 31,3 km | auto 6,3 km | maandag 23 januari 2017

(Ik ging “Fietsend van Napels naar Palermo”. Lees alle verhalen vanaf hier, of koop mijn eBook en lees alles op je eReader)

Terwijl ik mijn calzone naar binnenschrok op de Via Stazione, probeer ik mijn sim-kaart uit en godallemensen hij doet het! Ik heb mijn eigenste internet! Ik kan bellen. Ik heb een eigen telefoonnummer. Het is heerlijk.

In mijn euforische staat berg ik mijn Nederlandse sim-kaart zó goed op, dat ik ‘m nooit meer gezien heb. Het zou dus kunnen dat hij nu daar ergens samenwoont met een knappe Italiaanse pizza en een sim-pizzeria-combi opent binnenkort.

Het giet ook na mijn sim-euforie.

Mijn verse internet gebruik ik om de tijden van de trein naar Cosenza op te zoeken, dat is een grotere stad zo’n veertig kilometer bij me vandaan. Mijn plan vandaag was een beetje vaag: waarschijnlijk naar Paola fietsen en daar dan eventueel de trein naar Cosenza pakken. Het lag allemaal aan wat er zich voordeed en voorlopig doet vooral regen zich voor dus ik besluit: nu ben ik te nat, ik ga naar de stad om op te drogen.

Ik moet nog ruim een uur wachten voordat de trein komt. Dat is mooi want dan kan ik nog een klein, nat uur lekker zingend fietsen naar het volgende station, in de wetenschap dat ik daarna met de trein verder kan.

Aldus geschiedt. Ik zing, fiets, pak de trein, stap over in Paola. Het regent al die tijd lekker door. Ik grijnslach in de trein. Ik heb mijn eigen internet. Met dat internet boek ik een goedkope kamer via Airbnb. Nu ga ik naar een stad, daar zijn vast andere mensen die met me willen praten, daar heb ik zin in!