Nu jarig zijn. Mensen vinden manieren om het wel of niet te vieren in deze ellende.
Ik hoor van mensen die met een barretje langs hun vrienden fietsen, over serenades, verrassingen per post.
Hein riep dat hij “in elk geval kon zeggen dat hij binnen was voor zijn 40e verjaardag”. Hein was vroeger mijn buurjongen. Jaren later had ik een goede vriendin op de universiteit die heel erg verliefd was geworden. “Hein” heet ‘ie, zei ze, en dat was dezelfde dus. Ze hebben nu kinderen en hij was binnen op z’n 40e.
Steven vond het geweldig om afgelopen jaar jarig te zijn. Hij wil al nooit een gepland feest met stoelen en taart dus nu ging zijn verjaardag met stille trom voorbij. Ik had een cadeau’tje voor hem bedacht, maar de ellende voorkwam dat de Kruidvat op tijd mijn foto’s ontwikkelde. Toen ik ze twee weken later met veel bombarie toonde, was ik erg duidelijk degeen die het meest genoot van dit cadeau.
Gabriëlle vierde haar verjaardag met een diner. Zes huishouden uit Utrecht kregen een uitnodiging, de kans om eetvoorkeuren door te geven en op de dag zelf een tas vol doosjes. Een caterende vriendin had ze gevraagd een hapjes-menu’tje te maken, dat was geëscaleerd tot een acht-gangen-diner. Het kledingvoorschrift was “kleurrijk”.
We kunnen nu bijna allemaal videobellen. “Ik kan je niet horen” of juist “je moet jezelf nog muten”. Er is altijd iemand die halverwege even wegvalt, of wiens beeld niet werkt. Het begin is altijd een beetje rommelig. Het is iets gewoner dat het vreemd stil is aan de andere kant van de schermen, als zelf je praat, dat de reacties vertragen, dat iedereen probeert stil te zijn als één iemand praat en dat je soms niet te horen bent omdat je wel tegelijk wil.
Steven en ik hadden wat kleurigs aangetrokken en waren in de tuin gaan zitten, aan een tafel met de laptop. Elke gang werd informeel aangekondigd, dan openden we weer een doosje. Aten weer iets van een lokale boer of winkel. Het was heerlijk. We deden dat enigszins onhandige groepspraten, dat ging nog best aardig. Om en om beantwoorden we dezelfde vragen, gaven het stokje door “en jij? Wat heb jij gedaan deze zomer?” Gedurende het diner bevoren we, fysiek gezien. Na een uur verplaatsten we ons dus naar binnen. We speelden “het boter boter gezelschapsspel” met elkaar, dat was hilarisch.
Mijn verjaardagsfeest was altijd: met mezelf een maand op vakantie [zoals naar Italië]. Vorig jaar vierde ik het thuis, op zo’n manier dat je aan de foto meteen kan zien dat ik het dit jaar niet zo ga vieren.
Heb jij andere, goede verjaardagsverhalen of -ideeën? Ik ben bijna jarig en heb zin in jullie verhalen.
Heleen
Ja! Ik heb een verhaal!!!
Deze zomer werd ik dertig. Mijn vriendinnen spraken een jaar eerder al over een groots, gezamenlijk gebeuren (ook zij werden dertig en we zijn al een half leven vriendinnen), maar ik kreeg daar gelijk nachtmerries van. Zaaltje huren, catering, uitnodigingen, veel mensen enz enz…
Prima, jarig zijn, en prima als mensen die ik lief vind even langskomen en dat ik voor hen taart heb gebakken en heel veel eten heb gemaakt enzovoort, maar graag niet te veel toestanden en niet met te veel mensen (en al helemaal geen familie vrienden van vrienden, mensen die ik nauwelijks ken en waar ik dan gesprekken mee moet voeren, hele dag lang glimlachen enz. Dan komt er op een gegeven moment kortsluiting in mijn hoofd en ben ik dagen later nog aan het huilen).
Lang verhaal kort: alle smoesjes en excuses en beleefde weigeringen die ik had bedacht om een dergelijke gezamelijk gevierde dertigste verjaardag te voorkomen waren niet nodig. Uiteindelijk was ik thuis in mijn gouden jurk, vegetarische kip tandoori gemaakt, samen met P en mijn broer en mijn beste vriendin ’s avonds en verder niemand. Perfecte verjaardag:-).
Sanne Bloem
dankjewel voor het delen Heleen <3 herkenbaar en open :)))))
Wil je me het recept voor de vega tandorikip sturen?
Julie
Ik heb al enige jaren een droom voor mijn verjaardag. Afwisselend hoogzwangerheid, nachtvoedingen en lockdown stonden uitvoering in de weg.
Maar als alles weer kan en mag.
Dan wil ik een dropping voor mijn verjaardag. Op een huisje/Kampeerboerderij/camping om elkaar te treffen na een nachtwandeling vol sterke verhalen.
Sanne
En ik wil dan heeeel graag mee
Corien
Ik stortte me op trakteren. En we kampeerden 1 avond met een vriendin. Normaal gaat dat heel anders.
Ik heb een zwak voor thema-feestjes. Ik kan het gewoon niet laten, ook al denk ik elke keer: waar ben ik aan begonnen? En @Sanne, ik waardeer zo dat jij hier elke keer vol in meegaat, onder elke omstandigheid! Toen ik naar een boot verhuisde werd dat The Love Boat. Het jaar daarop sjokten we verkleed doch verregend door een drassig maïsdoolhof. Het jaar daarop werd het een drijf-in: Jaws (uit mijn geboortejaar) kijken vanaf het water in je eigen drijvende voorwerp. En vorig jaar een camping-feest met o.a. bingo in onze camper, waarbij je alles zelf moest meenemen, want wij kwamen die dag net terug van vakantie.
Ik wilde niet hetzelfde proberen, maar dan met handicaps. Dan liever helemaal niets.
Ik besloot een heel groot cadeau aan mezelf te geven: een professioneel bedrijf zou mijn schip zandstralen en spuiten. Dan hoefde ik 20 jaar niet meer te verven. Ondertussen moest ik met vakantie, want mijn woning ging naar de scheepswerf. Een dubbel cadeau!
De straalbeurt gebeurde op mijn verjaardag. Ik moest die dag werken en besloot om dat deze ene dag op kantoor te doen. Ik had immers geen woning meer en logeerde bij mijn vriend (een soort wandelende confettibom) in zijn woongroep.
‘s Ochtends kocht ik mijn leeftijd in vers gebakken pastéis de nata. Dit zijn kleine romige koekjes uit Portugal, die, niet onbelangrijk, elk in een eigen papiertje zitten. De andere klant bij de bakker bleek ook jarig. Onze eerste felicitaties waren binnen! Ik deelde pastéis uit tot ze op waren: bij vrienden aan de deur, op mijn werk, bij buren en ach waarom niet aan voorbijgangers. Een voorbijganger wilde een stukje mee achterop de fiets. Gezellig.
Ondertussen stuurde mijn vriend allemaal leuke felicitatie-filmpjes van zijn huisgenoten. Ik voelde me jariger dan ooit!
‘s Avonds vertrokken we met de camper naar de Biesbosch, de bestemming van de Verplichte Vakantie. Een vriendin kwam helemaal met het openbaar vervoer uit Amsterdam om een zelfgebakken taart te brengen. Ze sloeg haar tent op naast ons en hing vlaggetjes op. We aten en dronken samen buiten, tot het te koud werd. De volgende dag ging ze heel vroeg weer naar huis om te werken.
Oké het was een ander soort verjaardag. Maar het was net zo goed heel leuk!
(Daarna zonk mijn schip bijna en kreeg mijn vakantie een heel andere wending, maar dat is weer een ander verhaal).
Sanne
Lekker leesvoer Corien, uitdelen klinkt ook heel gezellig
Corien
En, en, en? Hoe ging het bij jou dit jaar? :)
Kirsten
Ha! Ja verjaardag. Dit jaar was het rustig vanwege Corona. Het was gezellig. Ik had 1 vriendin en 2 vrienden uitgenodigd. We zaten aan een vierkante tafel. Op de tafel stonden hapjes als olijven, pittige pepers, kaasjes, chips en de drankjes. Eens geen afgeladen huis maar een sobere setting. De keerzijde was wel dat ik makkelijker kon kiezen wie er kwamen. En ik niet zoveel inkopen hoefde te doen. Er ontstond een gesprek of corona een griepje was of niet. Jan zei van wel. Reindert van niet. Sonja en ik moesten vaak inspringen in de discussie en soms roepen om: “Ander onderwerp.” Dan wisselden we ook van stoelen en praatten we weer over iets anders. Het was vooral praten. Want de ruimte was vrij klein. Maar stoelen ruilen was weer fijn. Dan was je weer even op hetzelfde feestje maar kon het vanuit een andere invalshoek zien. Ook wel erg gelachen trouwens!…Alvast een fijne verjaardag!!
Sanne Bloem
de stoelendans en het nieuwe perspectief, wat een leuk idee!
Je hoeft inderdaad zelf ook wat minder tijd en moeite te investeren :)
Kirsten
ja vonden wij ook haha.
En ik vind jouw stukje ook weer bewonderenswaardig origineel. Helemaal nu, zo je met je laptop erbij verjaardag vieren. Ik kan het zo voor me zien! (En gniffel dan n beetje, van ingeleefde pret!)
Marielle
Hoi, ik was 29 december jarig, toen kwamen mijn zus, zwager en mijn twee neefjes even een stukje door appie bezorgde appeltaart eten. 1 januari was mijn dochter jarig en om dat te vieren togen mijn dochter en ik in de vroege ochtend naar de 31-december-bakker, en haalden gebakjes voor onszelf en opa en oma. De eersterangsgasten de 1 januari kwamen. Namen we meteen voor onszelf 2 oliebollen , 2 appelflappen en twee ananasschijven mee. Het was dus rustig allemaal. Afgelopen weekend kwam mijn broer nog, een gebakje eten. Goed gespreid, de gordijntjes zijn hier nu weer wat meer dicht.