Ik deed een cursus stand-up comedy.
Als ik dat aan mensen vertelde, zag ik soort verbazing icm doodsangst op hun gezichten.
“Oh wat .. dapper”,
zeiden ze.
De eerste keren dacht ik dat die verbazing betekende dat ze dachten: “jij?!”
Maar na een aantal van zulke reacties besefte ik dat het iets anders was. Mensen konden zich niet voor konden stellen dat iemand zoiets vreselijks ging doen als op een podium staan, waarbij het publiek ook nog eens zou moeten gaan lachen.
Het was geweldig om te doen.
De eerste les werden al mijn vragen over humor, comedy, grappen, stand up en cabaret beantwoord. Je kunt er vast langer over praten, maar wij gingen leren door het te doen. Comedy is ambacht. Je leert het door het steeds weer te doen.
Een grap is logisch, maar onverwacht. Het is een soort puzzel die je met oplossen. Het levert spanning op, de ontlading van die spanning is prettig. Zo droog beschreven, lijkt het zo simpel. Toch kun je veel verschillende kanten op, met alles dat je wilt vertellen. Daar over nadenken, is geweldig.
Ons klasje bestaat uit 14 comedians in de dop. Na de eerste theoretische les gaan we zelf comedy schrijven, uit ons eigen leven gegrepen. En voor elkaar oefenen. Na elk stuk geven we elkaar feedback, onze docent Roel voorop. En we analyseerden samen waarom grappen nog niet werken, wat er anders kan, wat stoort, wat goed is. Zo leer je zoveel.
Puzzelen met taal. De regels van dit genre van verhalen vertellen verkende ik met plezier. Spelen met pauzes en intonatie. Een uitlaatklep voor de drang om verhalen van mezelf te vertellen. Een goeie grap, dat is echt genieten tot in je diepste vezels. Het is ongelooflijk bevredigend om taal zo in elkaar te schuiven dat het ontploft. Ik kan dat niet beter beschrijven.
Ik hoorde eens dat er mensen zijn, voor wie taal een vriend is. Zo voelt het ook voor mij.
Comedy is een fijne manier om met je taalvriend te spelen.
Ik probeerde een keer iets met een grap over het verschrikkelijk slechte optreden van K’s Choice waar ik was, maar het voelde niet goed. Ik wil niet klagen over dingen die niet goed zijn. En ik vond het vervelend om iets onaardigs te zeggen over de zangkunsten van een niet-cis-man.
Ik bedacht een stuk over wat er zou gebeuren als je niet op mensen valt, maar op honden. Hoe lastig dat zou zijn. Maar dat paste ook niet bij me, want ik vertel liever verhalen die dichterbij mezelf liggen. Ik hou niet van dingen bedenken.
Er wordt blijkbaar super veel bedacht bij stand up comedy.
Je mag gewoon verzinnen! Je bent namelijk een verhaal aan het vertellen.
Ik ben zo naïef.
Ik ga ervan uit dat veel van wat comedians zeggen waar is.
Maar het hoeft helemaal niet. [explosie vh hoofd]
Mijn mede cursisten zeiden bijvoorbeeld dan “weet je wat grappig is, als …”,
en mijn eerste reactie is: “nee, dat kan niet, want zo ging het niet”.
Dat vond ik heel leuk om in te zien. Ik ben ondertussen wel wat creatiever met de werkelijkheid, maar ik blijft dichtbij de waarheid. Daar ben ik het meest op mijn gemak.
Na een aantal lessen, en wat dingen te hebben uitgeprobeerd, ontstond een samenhangend geheel. Iets dat ik graag wilde delen, dat ik leuk genoeg vond en dat bij me paste.
De generale repetitie ging heel slecht. Ik werd er heel moe van, was niet vooruit te branden. En ik was zeer chagrijnig. Het hield een paar dagen aan. Het mocht eigenlijk maar tot 11 uur de volgende dag duren, maar mijn stemmingen laten zich niet lijden door theorieën. Slechte generale blablabla.
Het ging geweldig.
Vrienden, familie, zelfs twee collega’s waren komen kijken. Ze waren allemaal zo trots op me. Oh dat was een warm bad.
Ik had zelf geen idee hoe het gegaan was. Ik was bang dat ik een spreekbeurt had gehouden, omdat niemand lachte. Toen heb ik de video maar eens teruggekeken en bleek ik er een naast te zitten. Er werd wél gelachen.
Hier is een stukje:
Nu wil ik meer. Vaker. Jamamajaamjamajam.
Jij ook?
Ja. Doen. Zeker als je het eng vindt. In wat je heel eng vindt, schuilt soms een verlangen.
Met Roel?
Ja. Roel C. Verburg is een heel fijne docent. Betrokken. Hij heeft een geweldig geheugen. Ontzettend veel gevoel voor tekst, nuance en humor – het is genieten. Met hem kunnen sparren is al reden genoeg om de cursus te volgen.
Non spon ◡̈
http://roelcverburg.nl/workshops/
Dit ook lezen
Met een groeigerichte leermentaliteit kom je een heel end
Margo
Heee Sanne,
Wat een heerlijk stuk. Op deze manier had ik nooit naar comedy gekeken, dat het spelen is met taal, zoals een goed verhaal vertellen of voorlezen, met precies de juiste timing en interactie met je publiek. Superleuk om je ervaringen te lezen!
Pieter Smagge
Grappig, die ojee-reacties, maar op het podium is best eng in het begin en meestal juist enorm kicken! Ik weet het uit eigen ervaring (zingen op Buitenkunst en in musicalgezelschap Musicalos). Na een optreden wist ik ook vaak niet wat ik nou eigenlijk had gedaan, en ik durfde lang de opnamen niet terug te kijken.
Leuk wat je schrijft over het oprekken van de werkelijkheid in grappen. Dat terwijl je in je blog heel naturel schrijft, en heel spontaan klinkt, heel fijn om te lezen. Maar ga door met je stand-up, het is te leuk.