Op het vliegveld van Tenerife besefte ik me na enig graven in de talloze vakjes van mijn tas, dat ik mijn airpods in het hostel, onder mijn kussen had laten liggen.

Ik belde naar het hostel op en gelukkig was er net iemand die óók naar het vliegveld kwam. Zij nam ze mee. Wat aardig. Ze nam een risico door iets dat niet van haar was mee door de douane te nemen. We misten elkaar op het vliegveld en zo belandden mijn AirPods in London.

Ik vroeg of deze behulpzame dame ze naar me op wilde sturen, maar dat kon niet, ze had net een nieuwe baan en was erg druk. Ze zou ze meenemen naar Amsterdam waar ze in maart zou komen, maar ik hoorde maar niks. En ik wilde niet een halve dag besteden aan op en neer naar Amsterdam gaan. Ik stuurde aan op verzenden.

Ze vroeg me details over welke verzendwijze en welke mate van verzekering. En vervolgens hoorde ik niks.
De oortjes zijn best viezig van een maand strand en oorsmeer op Tenerife, en één van de oortjes is half stuk (het knopje werkt niet meer en er is iets mis met de noise cancelling).

Nu vroeg ik haar of ik iets kan doen om haar erbij te helpen, maar ze reageert niet meer. Ik fantaseer heen en weer tussen wraak en nieuwe oortjes kopen en haar een gelukkig leven verder laten lijden met mijn gore oortjes.

“Wat zou jij doen?” vroeg ik op facebook. En niet als social media engagement techniek, maar omdat ik echt advies wilde. Er waren zoveel opties. Mensen raadden me dit aan:

• nieuwe kopen en er enorm van genieten. Mocht je een reisverzekering hebben kan je ze ook nog declareren 🤩
• De conclusie meedelen aan haar dat dit hem dus niet gaat worden. En laten weten dat je het teleurstellend vindt zoals het is gegaan. Daarna twee dagen wachten. Bij geen reactie lekker duurdere en mooiere pods kopen, zodat je die ouwe snel vergeet. Zoiets.
• Het begin van een verhaal.
• Jammer dat ze schijnbaar verkering heeft met je oortjes. Schrijf haar dat de liefde niet wederzijds is. Dat je oortjes lijden aan het Stockholm syndroom. En koop nieuwe.
• Ze stuurt ze vast op als ze in Amsterdam is. 🙃
• Loslaten en jezelf trakteren op nieuwe schone oortjes

Ik denk er al een maand veel te vaak aan en ik vond het moeilijk om het af te sluiten. Het kon nog altijd goed kon komen. Ik was dus echt benieuwd wat mensen me zouden aanraden.  Wraak nemen? Ik hoopte toch dat iemand zou zeggen dat het best oké was om het nummer van deze dief(?) zou verspreiden op het internet om haar het leven of in elk geval het telefoonnnummer zuur te maken. Maar nee.

Een soort antwoord er voor mij uit. Het benoemde de angel waar ik me nog niet van bewust was.
Ik wilde niet per se die oortjes. Ik wilde dat ik er niet meer steeds over hoefde na te denken, zelf iets beslissen en het zo loslaten.

• en puntje het begin van een verhaal heb ik natuurlijk ook meteen uitgevoerd