>> 13 tot 25 mei 2017, Amsterdam Noord

“Nou Facebook”, zei ik, “wat is er hier allemaal te doen?”

Ik woonde nu even in het huis van Fleur in dat wonderlijke Amsterdam waar ik graag even wilde wonen dus ik wilde nu wel eens wat gaan doen hier.

Meteen spuugde Facebook een rits resultaten uit: ik kon hier dansen, daar drinken, daar urban runnen (deed ik ook), daar een comedy avond. Dat laatste leek me het leukst. Het was dertig graden buiten. Aan het water op het gras liggen was een veel logischere keuze, maar ik was narrig van het samenwonen en wilde lachen.

Ik ging er alleen heen. Ik vind het helemaal niet vervelend om dingen alleen ondernemen (mijn maand alleen op de fiets is daar overtuigend bewijs voor).

Het was niet zo druk bij de Comedy avond (hoofdoorzaak: dertig graden buiten, binnen zo’n honderd). Er werd wat gelachen, het was leuk. Het was zelfs leuk nadat de presentator er de aandacht op vestigde dat ik er alleen was.

Kwam er nog iemand voor mij? vroeg hij publiekelijk. Dat moest ik ontkennen, publiekelijk. Ik gooide het er maar op dat ik net in Amsterdam woonde en nog niemand kende. Ik gaf dus een excuus terwijl het antwoord had moeten zijn: ik vind het niet erg om dingen alleen te doen.

Ik zeg dat nu, maar ik zeg het verkeerd. Ik zeg dat ik het niet vervelend vind om alleen dingen te doen, maar dat is niet waar. Ik vind het LEUK om dingen alleen te doen. Het gaat namelijk precies zoals ik het wil,  en ik doe altijd leuke dingen, en ik kom nooit later dan mijn bedoeling was.

Ik vind het ook echt leuk om dingen samen te doen. Het sluit elkaar niet uit.

Ik vond het niet zo erg dat de presentator de aandacht vestigde op mijn alleenigheid (ik had een ander woord nodig dan eenzaamheid, dat is zo beladen). Ik was blij dat ik het leuk vond om alleen naar dingen te gaan want als ik het niet leuk had gevonden dan had ik me daar een enorm potje zitten schamen.

Dat ik alleen was, was benoemenswaardig. Want allerlei zaken hoor je samen te doen, samen dingen doen is leuker, volgens mij is dat de achterliggende gedachte. Wat zonde. Hele kuddes mensen zitten nu, afzonderlijk van elkaar helaas, niks te doen omdat ze misschien ze denken dat alleen niet leuk is. Terwijl alleen hartstikke leuk kan zijn.

Ik maakte die avond tussen neus en lippen door zelfs nog een nieuwe Facebookvriend, zo zie je maar weer: vaak ben ik al snel niet meer alleen.