Had ik dit weekend veel gereiswerkt? Neen, dit was weekend dus ik hoefde niet te werken. Ik checkte wel mijn mail, maar er was niets urgents dat niet wachten kon. Nadat Shammie weg was, wilde ik onmiddellijk aan het werk dus toen de maandag aanbrak dat Shammie naar huis was en ik alleen achterbleef zonder enige planning deed ik maar gewoon alsof ik thuis was.

Ik sloop ’s morgens het huis uit om te gaan hardlopen, kwam 10,6 kilometer later weer thuis en groette mijn huisgenoot Gianluca. Ik ontbeet normaal, vandaag geen koekjes of gemalen ijs met koffie, suiker en slagroom.

Ik klapte mijn laptop open en werkte. Ik beantwoorde mails, schreef verder aan mijn boek over markten organiseren, werkte mijn websites bij, the usual, alleen dan in iemand anders’ appartement in Italië.

Eerst zaten we binnen, later zat ik buiten. ’s Avonds fietste ik nog even naar het centrum om boodschappen te doen, dolgelukkig zat ik op de fiets. Ik fietste weer daar! De weg was even weg, maar dat deerde de pret niet.

Later ging ik boulderen (klimmen op een muur met gekleurde blokjes) met Gianluca en we fietsten samen weer naar huis.

Een normale dag, zoals sommige van mijn reiswerkdagen heel normaal waren, zij het dat ze in het buitenland waren. Maar afleiding lonkt.

De dag erna is niet normaal want Gianluca’s vriend Francesco biedt aan me mee te nemen om de Etna te beklimmen en een grot te verkennen.