Op 21 december waren we uitgenodigd om een zuurkoolworkshop te komen geven bij de Seizoensmarkt van hotel/restaurant Bitter en Zoet in Veenhuizen (Dr).

Door omstandigheden kon meneer T niet mee. Alleen een workshop geven kan wel, maar het is veel minder leuk. Gelukkig was ik de avond voor de markt met Shammy op een andere markt (het is een verslaving) en zij bood aan om met me mee te gaan, hoe-ra.

Shammy leerde ik een paar maanden geleden kennen bij haar bakfiets (waarover ik schreef) en al snel ontstond een ontzettende vriendschap.

We mochten heerlijk om 6:50 met de trein naar Assen, daarna met Linda de buschaffeur naar Veenhuizen. Linda was enorm enthousiast en ze heeft een lichtallergie.

Na 15 minuten lopen kwamen we aan bij Bitter en Zoet. Wat een fijne plek. Ik houd enorm van mooie gebouwen en bedrijven waar mensen het leuk vinden om te werken.

Ik had een lijst gestuurd met alles dat we nodig hadden en dat verzamelden we samen met chefkok Rik in de keuken. We plukten nog wat bonenkruid uit de tuin.

Shammy en ik bouwden onze workshopruimte op en maakten een proeftafel. De hele dag proefden de gasten van de markt allerlei verschillende zuurkolen: eentje van een jaar oud (van vorig jaar op gemaakt op Vol van Smaak), een van twee maanden oud, een van een maand oud en een van een week. Daarnaast hadden we twee winkelzuurkolen: gepasteuriseerd en ongepasteuriseerd.

Het is ontzettend leuk om samen met mensen te proeven. Om te horen welke zuurkool ze het lekkerst vinden, om te vertellen over de verschillen. Zuurkool uit de winkel wil ik ook laten proeven omdat de verschillen met de zelfgemaakte zuurkool zo groot zijn. Ik vind het ook belangrijk om zowel een gepasteuriseerde als een ongepasteuriseerde zuurkool te laten proeven.

De gevacumeerde zuurkool die je in de supermarkt kun kopen is gepasteuriseerd. Pasteuriseren is een manier om iets te conserveren, maar dat is eigenlijk niet nodig. Van witte kool zuurkool maken is een manier om kool langer houdbaar te maken. Zuurkool barst van de heerlijke bacteriën en van de vitamine C, daarom namen zeelui vroeger vaten vol zuurkool mee op hun schepen.  Als je de zuurkool verhit dan dood je de meeste bacteriën en gaat een deel van de vitamines verloren. Deze zuurkool kan wél in een afgesloten zakje (zonder verhitting zou het zakje bol komen te staan en ontploffen), het lekt niet, het ruikt niet en kan netjes op een plank in de supermarkt.

De ongepasteuriseerde zuurkool koop je bij sommige biologische winkels, het zit in een emmer waar je zelf uit mag scheppen, zo veel als je nodig hebt.  In Utrecht koop je het bijvoorbeeld bij de Natuurwinkel op de nachtegaalstraat (volgens mij alleen in de herfst/winter), in de buurt van Veenhuizen kun je het bij Zonneklaar in Oosterwolde kopen. Of je maakt het natuurlijk lekker zelf. Hier is het recept.

Twee groepen leerden zuurkool maken, wat een genot was dat. Ik vind het zo leuk om workshops te geven! De workshops zijn zo gemaakt dat je daarna meteen zelf aan de slag kunt. Je hebt er geen gekke dingen voor nodig, geen vreemde potten of speciale raspen, er zijn genoeg speciale zuurkoolspullen, maar je kunt het ook gewoon in een potje maken, als je niet te veel nodig hebt, of als je het gewoon eens wilt uitproberen. Als het je bevalt kun je altijd nog allerlei specialistische materialen aanschaffen.

In het restaurant aten we kabeljauw, die was fantastische bereid. Ze koken daar slow food, dat was interessant, ik had nog nooit slow gegeten. Bij alles wat we aten viel het op dat de kok had geprobeerd om het ingrediënten naar zichzelf te laten smaken, beter kan ik het niet omschrijven. Het was daar dat ik er dus achter kwam dat ik niet zo houd van de smaak van kabeljauw, haha.

In ruil voor het geven van de workshop mochten we in het hotel van Bitter en Zoet logeren, dat was heerlijk. We hadden een prachtige ruime kamer met super zachte bedden. In de badkamer lag zelfgemaakte zeep, dat vind ik zo goed. Van die gekke kleine flesjes met vloeibare douchegel/shampoo: nergens voor nodig.

Er was ook een bad, ik hou enorm van badderen. Het liefst heb ik een raam dat open kan in de badkamer en dat was er. Zo lag ik ’s morgens vroeg met The Art of Fermentation in een warm bad in de buitenlucht. Een mooi geluk.